سلام
ببخش روح الله جون که اين بحثو به اينجا هم کشونديم
ميدونم هيچ فايده اي هم نداره. تا خودشون نخوان نخواهد رفت ميخ آهني در سنگ!
------------------------------------------------
چطوري ادعاي واقع بيني مي کنيد؟ وقتي جمله ي منو به دو قسمت تقسيم ميکنيدو فقط قسمت دومو ميخونيد؟ بعد هم به روايت خودتون تفسير؟
يه بار ديگه اتنشن پيليز:
"راستش من نه الان نه تو کوچيکي هام شيطون نبودم خانم حس غريب.کلا بچه ي مودب و موقري بود فقط وقت بازي کنترلمو از دست ميدادم اينم واسه همه ي بچه ها طبيعيه."
اينم هيچي. اصلا وقتي آدم در مورد گذشته صحبت ميکنه بايد! از فعل گذشته صحبت کنه. بنظر شما بايد چي ميگفتم؟ (من بچه ي مودب و موقري هستم؟/خواهم بود؟ :دييي) يعني روي هرچي توضيح واضحات بود سفيد شد.
اينم اتنشن کنيد جالبه:
"خانم بوده انگشتش تو مماخش؟ خب سند داريد اثبات کنيد!
ولي من عکس مستند دارم! جديد هم هست!"
ميگم "فيلمش" بصورت "زنده" پخش شد. شک داريد از سروش فيلم بازي رو بگيريد.
عکس ه شما مستند تر از فيلمه؟ و از فيلم زنده ي ديروز جديد تر ه؟
آدم ياد اين عيب و ايراد هايي که رسانه هاي غربي از ما ميگيرن مي افته. کليپ خبر ممنوع التصوير شدن جيگر رو ديدين؟
خانم ه ميگه جيگر ديگر در بين ما نيست... :ديييييييييييييييي
-----------------------------------------
پارسا جون شيطنت در بچگي به تو بيشتر ميومد چون من ميرفتم جاي دو ساعت، 22 ساعت بازي مي کردم و سير نميشدم. ولي در اين 22 ساعت از مورچه ي زير پام تا شاهين بالاي سرم در آسايش بودن. قووووورباغه تشريح نمي کرديم که! :ديييييييييييييي