وبلاگ :
محرم اسرار
يادداشت :
اين محرم هم گذشت اما؟!!!
نظرات :
5
خصوصي ،
18
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
محمدرضا صغيرا
من يه سوال دارم ازت پارسا . اصلا تفکر محرم رو از ذهنت چند دقيقه بذار بيرون و اين سوال رو جواب بده
اگر خداي نکرده يکي از بستگان درجه اولت ، از دنيا بره شما اصلا حوصله ي تلويزيون ديدن ميکني؟
اگر فرضا در چنين شرايطي آدم تلويزيون هم ببينه ، يعني آنقدر ميخواد ببينه که هي بزنه اين کانال اون کانال ببينه کدوم گريه داره ، کدوم خنده داره کدوم اموزشيه کدوم علمي ؟
پاسخ
به نام خدا/ سلام/ اول اين رو بگم که شهادت ائمه و به خصوص امام حسين بدون شک براي همه مردم، من و تو و بقيه اهميتش از مرگ اعضا درجه يک بيشتره، چون ما هر سال داريم براي اين بزرگواران اشک ميريزيم و عزاداري ميکنيم به خصوص براي امام حسين، اما در مورد فرضاً پدر و مادر و اعضا درجه يک ديگه، ما سال اول رو عزاداريم که بعد از چهل روز اول ميان در اولين عيد، ما رو از عزا در ميارن. سال بعد هم سالگرد ميگيريم و شايد تا چندين سال، اما نه تا آخر عمر. تو اين سالگردها هيچ سالگردي به همون سال اول نميرسه و هر چه ميگذره کمتر اون حس چهل روز اول سال اول رو داريم. شايد يکي از دلايلش اين باشه که معمولاً ما خانوادههامون رو مظلومانه از دست نميديم. يکي ديگه از دلايلش شايد اين باشه که ما چون خانوادهمون مظلومانه از دنيا نرفتند، ما بيشتر براي تنها شدن خودمون گريه ميکنيم در واقع براي خودمون گريه ميکنيم و نه براي اون عزيز از دست رفته که اون دنيا انشالله در بهترين جا از نعمات خداوند بهرهمند ميشن/ اما در مورد شهادت امام حسين ما وقتي روضه شهادت اين عزيز رو ميشنويم، اول براي مظلوميتشون گريه ميکنيم. تصور اون نحوه شهادت دلمون رو نازک ميکنه و گريه ميکنيم. و بعد باز براي خودمون و گناهان خودمون و از اينکه چنين گوهري رو از دست داديم./ اين چيزي که تو گفتي اگه بخواد اجرا بشه که البته در دنيا مادي ممکن نيست، بايد تمام سالها از 1400 سال پيش و تمام روزهاي اون سالها و تمام ساعات اون روزها رو عزادار باشيم. اما امکان به چند دليل. يک اينکه انسان در دنيا فراموشکار هست و اگر اين فراموشي نبود و اون حس اوليه حفظ ميشد، از شدت غم هر روز هر شب و هر سال، دغ ميکرد و ميمرد./ پس اگه فرضاً و خداي ناکرده عزيزترينهام از دنيا برن، شايد من حتي چندين سال دل و دماغ چيزي نداشته باشم، اما چون تو دنيا هستم و بايد تو دنيا تلاش کنم بايد سر کار برم و سر کار هم بايد حواسم به ارباب رجوع باشه و بعد از مدتي که مرخصي ميگيرم بايد به خودم مسلط بشم، هر چند سخت باشه.// تو اين مطلب من نگفتم که ميخوام تو اين ده روز برنامه شاد ببينم، يا برنامه علمي و يا... . من حرفم اين هست که تو ما چندين شبکه عمومي داريم و درست هم اين هست که تو اين ده روز اين شبکه ها عزاداري بذارناما چند شبکه تخصصي هم داريم و باز ميبينيم که تو اونها هم عزاداري پخش ميشه./ نميخوام بگم که اين از تحجر صدا و سيما هستش. نه من فکر ميکنم صدا سيما برنامهريزي نداره. صدا و سيما شده مثل اون پدر و پسري که با الاغ سفر ميکردن و هرکي يه چيزي بهشون گفت يکي گفت: پدر بشيه و پسر پياده همراهي کنه. يکي گفت پسر بشينه و برعکس پدر پياده همراهي کنه و... اين باعث شده که افراط و تفريط و بي نظمي در صدا و سيما پيش بياد.// شايد اگه من سال اول شهادت امام حسين بودم، کل سال رو عزادار بودم . اما الان که 1400 سال گذشته. براي اينکه من احساساتم به غليان در بيان، بايد روضه گوش کنم. آيا به نظر تو ميشه تو اين ده روز همه ايران تعطيل بشه و براي مردم روضه بخونن تا اون احساسات به وجود بياد؟// در مورد عزيزانم هم در سال اول ميشه از زندگي و کار و مردم و اينا زد و عزا گرفت، آيا سالهاي بعد هم ميشه اين کار رو کرد؟/