به نام خدا

سلام

بعضی وقت ها آدم هر چی دعا می کنه، دعاش مستجاب نمی شه. البته امتحان هم می کنه که دعاها و خواسته مختلفی داشته باشه

اما هیچ کدوم اجابت نمی شن. یا خیلی کم که اونم می ذاره به حساب دعای دیگران در حق خودش.

تو این فکرا بودم و با خودم می گفتم چیکار کنم دعام مستجاب بشه.

برای همین مدتی بود که تو ذهنم این دعاها اومده بود. می دونستم قسمت هایی از دعایی معروف هست. اما اسم اون دعا رو نمی دونستم

اون دعاها تو  این حدود بود:

اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس دعا

اللهم اغفر لی الذنوب التی تنزل البلا

....

می دونید به کدومش علاقه پیدا کرده بودم؟

به همون اولی.

که می گه خدایا آن گناهانی از من که باعث شده دعای من حبس بشه رو ببخش

دوست داشتم کامل این دعاها رو یاد بگیرم و اولش رو هم با همین دعای بخشیده شدن گناهانی که باعث حبس دعا می شن، شروع کنم به خوندن.

به این دلیل که اول اون گناهان بخشیده بشه و بعد بقیه دعاهام مستجاب بشن. به خصوص دعاهایی که در مورد دیگران دارم. آخه اونا هم مستجاب نمی شن :( که دلم خوش باشه

تو این افکار این مدت بودم که...

وقتی دیشب تو مسجد دعای کمیل خواستن بخونن. نشستم همراه بشم. آخه تجربه دوران کودکی از مجالس دعا، مجالسی اون قدر طولانی بود که من کودک رو دل زده می کرد. یک خط دعا می خوندن و یک صفحه روضه

نمی گم اشکال داره ها نه. شاید خوب باشه یا شاید هم بد. اما من کودک اون سال ها، برام خسته کننده بود. مثل الان نبودم که این همه احساس نیاز کنم به دعا و خسته کننده برام نباشه.

بگذریم

سه شنبه شب هم وایساده بودم دعای توسل رو خوندن. دیدم چه خوب چه سریع خوندن بدون حاشیه. دیدم نسبت به دوران کودکی کلی عوض شده بود. انگار تازه می فهمیدم تو این دعاها چی دارن می گن.

این شد که پنج شنبه هم وایسادم و گفتم به هر حال من الان نیازمندم و باید بشینم. چه طولانی شه و چه کوتاه.

دعای کمیل شروع شد و عبارت های آشنا دیدم. همین عبارت هایی که بالا نوشتم.

.....اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَهْتِکُ الْعِصَمَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُغَیِّرُ النِّعَمَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ

لىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَحْبِسُ الدُّعاَّءَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ الْبَلاَّءَ اَللّهُمَّ اغْفِرْلى کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ خَطَّیئَةٍ اَخْطَاْتُها....

فکر می کردم منطقم درسته و الان اینجا هم اول اون دعا رو می بینم. اما دیدم اولیش اینه که آن گناهانی بخشیده بشه که پرده حرمت را می درند. و بعد گناهانی که باعث بارش کیفر می شوند و بعد گناهانی که نعمت ها رو دگرگون می کنند و بعد می رسیم به گناهانی که دعا رو حبس می کنند.

شنیدین وقتی ایراد می گیرن چرا نماز رو باید این مدل خوند و میگن اصل ارتباط با خداست و... جواب اینه که تو مثل یک بیمار هستی و اگه طبق دستور دارو مصرف نکنی در بهترین حالت اثرش رو نمی بینی و در بدترین حالت مریض تر می شی و میمیری

اینجا هم باید طبق دستور خدا و اهل بیت نماز خوند . و هر کار دیگه مثل این دعا.

فکر کنم پس بهتره همین ترتیب رو رعایت کنم.

فکر کنم اول باید حرمتم حفظ بشه.

وقتی حفظ حرمتم واکسینه شد، بعد باید خودم رو از بارش کیفرها واکسینه کنم و بعد هم باید نعمت هایی که بهم داده شده رو خوب حفظ کنم.

شاید یعنی نعمت پدر و مادر و خانواده .

و بعد نوبت این برسه که اون قدر کارم درست بشه که دعام حبس نشه. دعام مثل یک تیر به سقف نخوره و کمونه نکنه سمت خودم.

وقتی این هم درست شد باید دعا کنم که خدا اون گناهانی که باعث نزول بلا به من میشن رو ببخشه و بعد دعایی کلی تر برای تمام گناهانم و تمام خطاهایم

البته اینم باید در نظر گرفت که قبل از این چند عبارت، دعای کمیل با چیزی دیگه شروع شده و در ادامه این عبارات اومدن و در ادامه این ها هم باز، دعا ادامه داره.

پس درست تر اینه که ناقص نذاریم و کاملش رو بخونیم تا بهترین اثر رو داشته باشه

----