به نام خدا
سلام
و باید بگم دیگه خداحافظ
خدا حافظ تنبلی، خدا حافظ فرصت کشی، خدا حافظ دوستان عزیزم
نه این آخری معنی اینو نداشت که دیگه از اینترنت خداحافظی کنم.
این آخری برای این بود که میخوام حلالیت بطلبم از شما دوستان عزیز. انشالله چند روزی با خانواده عازم سفر به مشهد مقدس هستیم و دوست دارم دعای شما پشت سرمون باشه و البته اگه لایق باشم تو حرم امام رضا یادتون میکنم.
اما اون خدا حافظی های اولش؟
اونا برای این بود که واقعاً تا الان فرصت کشی کردم. راستی اگه کمی تامل کنید آهنگ جدید وبلاگم رو میشنوید.
تیتراژ پایانی سریال ملکوت شعری رو رضا صادقی میخونه که در مورد من مصداق داره و دوست ندارم دیگه مصداق داشته باشه. این آهنگ رو گذاشتم تا تلنگری باشه بهم تا فراموش نکنم چقدر فرصت کشی کردم و دیگه بسه. دیگه بسه. دیگه بسه... .
دوستان حلال کنید.
