به نام خدا

سلام

قبل از هر چیز عاشورای حسینی رو تسلیت عرض می‌کنم

و بعد اینکه، منظورم از کشیده سیلی نیست.

منظورم کشیده در خطاطی هست.

اگه به هدر وبلاگم دقت کرده باشید، کلمه "محرم" رو به صورت کشیده نوشتم. یعنی ح رو به صورت کشیده نوشتم. می‌دونم باز هم خوب نشده.

راستش از کشیده خیلی خوشم میاد.

اما در استفاده از اون هم باید مثل هر چیز دیگه‌ای تعادل رو رعایت کرد. هیچ وقت دو تا کشیده درست بلافاصله پشت سر هم زیبا نمی‌شه.

باید کشیده کنار یک کوتاه قرار بگیره تا زیباییش دیده بشه.

مثل شکل‌های زیر

اینجا محرم رو کشیده نوشتم

اما اینجا

اسرار رو کشیده نوشتم

حالا اینجا هر دو رو کشیده نوشتم

خب شاید اینم قشنگ شده باشه اما مطمئناً وقتی این عبارت تو یک جمله یا یک مصرع باشه از زیبایی جمله کم می‌کنه

1

نمی‌دونم درسته یا نه. این که به نوع برگزاری مراسم  محرم تو بعضی جاها، اینقدر انتقاد دارم.

تو این ایام چند بار تو مراسم محرم مسجدمون شرکت کردم. اینجا هم ایرادی رو دیدم که نتونستم ندیده بگیرم. البته نه اونقدر که برم و اعتراض کنم. فقط اعتراضم رو به خانواده اعلام کردم.

فکر می‌کردم این مسجد دیگه مثل حسینیه محل قبلی مون نیست. آخه یکی ماهی هست اسباب کشی کردیم. اونجا چند تا جوون بودن که مراسم رو دستشون می‌گرفتن و همین طور بدون مراعات حال مردمی که شرکت کرده بودند، می‌خوندند و مداحی می‌کردند و به ساعت کار نداشتند. طوری که ساعت از نیمه شب هم ساعت‌ها می‌گذشت و بیم قضا شدن نماز هم می‌رفت.

این مسجد جدید البته اون اشکال رو نداره، اما تو این چند شبی که اونجا بودم. دیدم یک روحانی مشغول سخنرانی هست و بعد هم کمی مداحی و بعد هم شام. مشکل تو این بخش سخنرانی بود.

سخنران محترم، وقتی سخنرانی می‌کرد، از قسمت خانم‌ها که طبقه بالای مسجد بودند، صداهایی می‌شنید و حساس می‌شد و تذکراتی می‌داد که با اینکه با عصبانیت شدید نبود، اما لحن بدی داشت. کمی توهین آمیز بود نسبت به خانم‌ها.

حالا اگه حق می‌گفت یه چیزی. اما واضح بود که صداهایی که از طرف خانم‌ها میومد، صدای بچه‌ها بود و نه خانم‌ها. بچه‌ها رو هم تو این جور مراسم معمولاً نمی‌شه ساکت کرد. دست کم به شیوه مسالمت آمیز نمی‌شه :دی

اما این سخنران محترم بدون کوچکترین اشاره‌ای به بچه‌ها، تنها خانم‌ها رو با لحنی تقریباً توهین آمیز تو بعضی کلماتش، مخاطب قرار می‌داد.

2

بگذریم از اینکه کار مستحب طبل و سنج زدن اونم میان روز و آخر شب و اونم به مدت طولانی، ممکنه گناه حق‌الناس رو ایجاد کنه. که البته نمی‌شه گذشت.

اما امروز شاهد بودم که این هیأت همین طبل و سنج و عزاداری رو تا ظهر ادامه دادند و دادند تا اینکه اذان گفته شد. فکر کردم الان به پیروی از راه امام حسین، باید از عزاداری دست بکشن و صف‌های نماز رو به پا کنن. اما تا نیم ساعت بعد از ظهر باز هم ادامه دادند و نماز اول وقت رو به تأخیر انداختند.