به نام خدا

سلام

حوصله ندارم حساب کنم چند ماه هست آپ نکردم. امروز یعنی امشب، تصمیم گرفتم به آپم :دی :(

نمی‌دونم بخندم یا گریه کنم. نمی‌دونم شاد باشم یا غمگین. نمی‌دونم امیدوار باشم یا نا امید. البته این آخری رو باید بدونم. باید امیدوار باشم. چون نا امیدی تنها گناه نا بخشودنی ممکنه باشه.

نمی‌دونم این از همه چی رو از چی شروع کنم!!!.

از اختلاف دوباره بین دوستان عزیزی که تکنولوژی باعث شد، بشناسمشون. یا از این توقع و زیاده خواهی خودم که هنوز شکر رسیدن به اون چیزای قبلی رو در حد خودم به جا نیاوردم، دست التماس و دعا با پر رویی تمام سوی خدا دراز کردم که این یکی دیگه رو هم برآورده کنه.

خب می‌دونم خیلی از شما دوستان عزیزم دوست ندارید از اون اولی بشنوید. دوست دارید در موردش سکوت کنید. می‌دونم تحمل این قهر ها و خداحافظی‌ها رو ندارید. مثل خودم.

پس می‌رم سراغ دومی. سراغ خواسته‌ی من حقیر زمینی. منی که این‌ بار پاهام رو از گلیمم کیلومتر‌ها درازتر کردم. شاید هم بیشتر. منی که می‌دونم تا وقتی این قدر حقیر و کوچیک باشم، هرگز راه به شب پر ستاره ندارم.

کاش وسیله‌ای فراهم بشه، تا بتونم به شب پر ستاره‌ام برسم. شبی که نمی‌دونم در انتظار من هست یا نه. شبی که هنوز راز اصلی‌ام رو در سیاهچاله‌ی دل بزرگش زمزمه نکردم. که اگه کرده بودم، شاید الان روز شادی من به جای تردیدم بود.

منجمان به این نتیجه رسیدن که اگه دیر بجنبم، فاصله‌ی من از ستاره‌های این شب هر لحظه دورتر و دورتر می‌شن. می‌ترسم هنگام زمزمه‌ی راز اصلی که برسه، دیگه شب رو از دست داده باشم و نور روز چشمانم رو کور کنه.

اما هنوز نا امید نشدم. نا امید نشدم با این تصور که شب پر ستاره‌ی من منتظر هست تا من هم وسعت پیدا کنم به اندازه‌ی او. شبی شوم به اندازه‌ی او اما بی هیچ ستاره‌ای. چون اون می‌خواد ستاره‌های بی‌شمار دلش  رو بعداً با دل من شریک بشه. پس باید دل من خالی از همه‌ چی به جز وجود مطلق بشه، تا تنها جایی که باقی می‌مونه، فقط برای ستاره‌های اون باشه... .

اما مورد سوم که امروز 17 مرداد یادم اومد بگم. مگه این دانشگاه آزاد چه قدر به صدا سیما و پول داده که اسمش رو تو فیلم پنج کیلومتر تا نمی‌دونم جهنم یا بهشت میارن، تازه اونم با توضیحات اضافه که واحد تهران جنوب هم توش ذکر می‌شه .

کاش لا اقل دانشگاه آزاد واقعی واحد تهران جنوب رو نشون می‌دادن. نه اینکه برن تو مرکز پیام نور ایران  ازگل( دانشگاه پیام نور) اونجا که حسرتش به دلمون موند بریم تو اون فضای سبز که قشنگ تر از دانشگاه تهران هست و سردرش هم از سر در دانشگاه تهران قشنگ تره، درس بخونیم، رو نشون بدن.

این یعنی اینکه پس دست دانشگاه ما هم تو کار بوده . با دشمن خونیش دست به یکی کرده حاضر شده قیافه‌ی دانشگاه پیام نور رو نشون بدن ولی از دانشگاه آزاد اسم بیارن. دیدم امروز تو پیام نما از قول جاسبی نوشته بودند من با فلانی مشکلی ندارم!!!! نگو اینا نقشه داشتن